παγγλυκερός

παγγλυκερός, -ά, -όν (Α)

ο υπερβολικά γλυκύς, γλυκύτατος, ποθεινός, περιπόθητος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παν-* + γλυκερός, με αφομοιωτική τροπή τού -ν- σε -γ-].